Vleutense karter Mats van Rooijen wint Euro Golden Trophy!

VLEUTEN > Hij had al een ticket voor de Grand Finals, dus wat dat betreft stond er niks op het spel voor karter Mats van Rooijen, zondag in Genk. Maar dat hij de natte Minimax-race won tijdens de Euro Golden Trophy in een internationaal deelnemersveld, zegt veel over zijn snelheid. Het elfjarige talent uit Vleuten reist eind volgende week dan ook met veel vertrouwen naar het WK Rotax Max in Portimão.

“Ik reed als enige mijn eigen lijnen voor in de regen”, verklaarde Mats zijn eclatant zege op de regenachtige Belgische piste. “Bij de training had ik al de snelheid in de regen, maar toen ging het opeens ook regenen in de finale.”

En dat was een flinke opsteker voor regenspecialist Mats. “Eerste wilden we gaan racen op slicks, maar toen kwam er een rode vlag omdat het te nat was voor dat type banden. Toen hebben we regenbanden gemonteerd. Toen ik later over start-finish kwam, wist ik niet wat ik moest doen. Ik deed maar wat, gewoon twee handen in de lucht.”

Nina-ich-fotografiere

Mats was verbaasd dat hij er met de zege vandoor was gegaan in een deelnemersveld met louter Europese toppers. Al wist hij natuurlijk wel dat hij sterk is in de regen. “Maar ik wist niet dat we gingen winnen, want er waren ook andere rijders die goed zijn in de regen. Wel dacht ik dat ik nu meer kans had om vooraan te rijden.”

Mats moest de finale als zesde starten en wist dat hij aan de bak moest om te kunnen winnen. “De jongen die op poleposition stond, is ook een goede regenrijder. In het begin lag hij dik eerste, maar ik reed snel naar hem toe. Uiteindelijk heb ik nog met drie seconden voorsprong gewonnen.”

En dan te bedenken dat hij een matige start had. “Ik pakte in de eerste meters wel meteen een paar plekken, maar meteen daarna moest ik heel vroeg op mijn rem. Toen lag ik weer zesde.” In het karten nivelleert regen de materiaalverschillen in het deelnemersveld. Zodoende bepalen rijderskwaliteiten veel meer de rangorde. Dat was wel aan Mats besteed: “In de derde ronde lag ik al derde, een paar rondes later tweede, en nog eens drie rondes later lag ik op één.”

Mats vond het niet echt moeilijk kalm te blijven en de koppositie vast te houden. “Ik was al zo snel naar ze toegereden”, redeneerde hij. Zo denderde hij met een voorsprong als eerste over de finish in Genk. Dat betekende vuurwerk langs de baan voor de verdiende winnaar.

Voor Mats was zijn formidabele zege vooral een bevestiging dat hij bij de top van Europa hoort. Wat hij in zijn huidige vorm van zijn kansen op de Grand Finals kan verwachten, wist hij niet goed. “Iedereen maakt kans om te winnen, want iedereen is een goede rijder. Anders kom je niet aan een ticket. En omdat de baan zo’n lang recht stuk heeft, denk ik dat veel rijders dicht bij elkaar blijven zitten. Dus het gaat spannend worden. Ik hoop natuurlijk dat het gaat regenen. Al weet ik niet hoe die baan moet in de regen. Ik zie het wel. Ik kijk ernaar uit!”