Kerstpakketten voor klaverjassers in De Schalm
NieuwsDoor Roberto Cancian
DE MEERN > Op 21 december jl. werden in verenigingsgebouw De Schalm kerstpakketten uitgereikt aan de deelnemers van het klaverjassen. ‘In het verleden hebben wij wel eens wat met prijsjes gedaan, nu hebben we zelf een gedeelte gespaard en worden we ondersteund door de Jumbo van de overkant’, geeft Wim Prins aan.
Hij is één van de 22 personen die normaliter op dinsdag de kaarten deelt tijdens het klaverjassen. ‘Nu mag dat niet naar aanleiding van de maatregelen, ontzettend jammer’, vindt hij. Even later sluit Wim de Leeuw, assistent filiaalmanager bij de Jumbo op het Merenveldplein, ook aan. Eén voor één komen de ‘kaarters’ langs voor hun verrassingspakket. ‘Wim Prins vroeg namens de kaartclub of wij wilden meehelpen. Hij komt dagelijks bij ons zijn boodschappen doen en zo raakten wij daarover in gesprek. Vanuit onze maatschappelijke betrokkenheid doen wij dit graag. Erg leuk en dankbaar’, geeft Wim de Leeuw aan namens Jumbo. De flinke doos met daarbij een kerststol is voor sommigen aan de zware kant. Helpende handjes zijn er echter snel. ‘Wij hebben een gezellige club die elkaar ook de waarheid kan zeggen’, geeft de 79-jarige Wim Prins aan. De van oorsprong Amsterdammer woont sinds 1974 in De Meern. ‘Ik werkte voor de bank en ben daarvoor destijds naar hier gekomen. Verrassend geeft hij later aan dat er op zijn ‘Rotterdams’ wordt geklaverjast. Zijn accent is nog hoorbaar, hij voelt zich echter prima thuis in De Meern ‘Ik ben al jarenlang actief bij het klaverjassen in De Schalm. Iedere dinsdagmiddag kijk ik, en met mij velen, uit om hier naartoe te gaan. Ik geniet van mijn pensioen maar de sociale contacten zijn zeker een pluspunt. Een paar maanden terug hebben wij bij de kaartclub afgesproken dat we allemaal 2 euro per keer betalen zodat we ook wat leuks kunnen doen. Nu is dat helaas niet mogelijk maar dat komt wel weer’, bekijkt Wim Prins het van de zonnige kant. ‘Wanneer het kan dan fluit ik ook nog volleybalwedstrijden. Vroeger heb ik altijd gevoetbald in Amsterdam, nu ben ik ook nog betrokken bij het wielrennen op de Nedereindse Berg.’ Dan is hij weer weg om het volgende kerstpakket uit te delen. Wim de Leeuw biedt hem even later nog een bos bloemen aan namens Jumbo waarna iemand anders ook nog met een zak oliebollen aan komt van de kraam aan de overkant. ‘Ik houd niet van die dingen’, zegt één van de dames.
De klaverjasclub kent namelijk meer vrouwelijke dan mannelijke deelnemers. ‘Mogen we al gaan’, vraagt een andere dame?’. ‘Ben je het alweer zat’, zegt een ander terwijl de koffie en kerstkransjes al te zien zijn in een geopend kerstpakket. ‘Het is een mooi pakket hoor, bedankt’, volgt dan. De glimlach van zowel Wim Prins als Wim de Leeuw is veelzeggend.’
