Pim van Rossum is geklaag over onderwijs zat
Niet alleen ellende
Mooie verhalen
Door Jan van Stipriaan Luïscius
STICHTSE VECHT > Het is kommer en kwel in het onderwijs. Tenminste als we afgaan op het geklaag over werkdruk en salariëring.
Je zou denken dat het alleen maar ellende is. Dat is dus niet zo, zegt Vreelander Pim van Rossum, voor het vierde jaar docent maatschappijleer en levensbeschouwing op het Niftarlake College in Maarssenbroek. Enkele weken geleden heeft Pim de Facebookpagina ‘Mooie onderwijsverhalen’ gestart. De reacties stromen binnen.
Het is niet zo dat Van Rossum geen enkel begrip kan opbrengen voor de lerarenprotesten – vooral voor zijn collega’s in het basisonderwijs neemt de docent het op - maar hij is niet blij met de voortdurende stroom aan negatieve berichtgeving over het onderwijs. Zo wordt volgens hem de indruk gewekt, dat het vak van docent volstrekt niet benijdenswaardig is. En dat is het wel, zegt Pim van Rossum (32) met grote stelligheid.
Toen begin januari zijn Facebookpagina de lucht in ging stroomden, ook tot grote verrassing van de initiatiefnemer, de reacties binnen. Voornamelijk van mensen uit het basis- en voortgezet onderwijs, maar ook van ‘gewone’ niet-onderwijsmensen. 'Ik dacht: ben benieuwd hoeveel reacties er komen. Nou, dat zijn er veel geworden. Heel veel. Sommige docenten sturen zelfs elke dag een verhaaltje. Voornamelijk positieve en verbindende ervaringen. Ook hoor ik van collega’s overal in het land, dat ze mijn initiatief geweldig vinden.’
‘Kijk, als wij als onderwijsmensen alleen maar klagen dat het docentschap niks is, dan gaat het op den duur de verkeerde kant op. Dan gaan er straks nog minder mensen het onderwijs in. Terwijl we nu al een tekort hebben aan basisschooldocenten en in het voortgezet onderwijs wordt het steeds moeilijker om wis-, natuur- en scheikundedocenten te krijgen. Moeilijke vakken, maar wel heel belangrijk.’
Van Rossum snapt dat de pijn van docenten ook komt door het gedrag van sommige ouders. ‘Maar niet alle ouders en niet alle leerlingen zijn vervelend. Natuurlijk, als je met lastige ouders en leerlingen geconfronteerd wordt, is dat vervelend. Misschien is het wel de tijdsgeest. Van de 28 ouders zijn er misschien twee vervelend. Besef aan de andere kant dat er ook heel mooie en positieve verhalen te vertellen zijn. En dáárom ben ik Mooie onderwijsverhalen begonnen. Die mooie verhalen zijn er heel veel, ik lees ze elke dag plezier.’
Pim: ‘De mooie momenten die we in de klas beleven, laten we daarnaar kijken. En laten we niet te veel zeuren. Elke baan heeft zijn negatieve kanten en met alleen maar gezeur wordt het tekort aan docenten alleen maar groter.’
Intussen zijn de vele verhalen - doordat ze gedeeld of geliket zijn - bij vele duizenden lezers terechtgekomen. Waar moet dat uiteindelijk toe leiden? 'Ergens in de zomer zou ik het liefst het een en ander toelichten bij Op1 of bij Jinek.’