Wijn
De regio met vraagstukken over woningbouw, mobiliteit en energie komt rap dichterbij. En dat beangstigt de lokale politiek, die de eigen kapiteinspet steeds vaker moet afzetten om in overleg tot oplossingen te komen. Dan is er de roep om weer een toekomstvisie, een soort reddingsboei, maar dat is al jaren te laat. De regionale olietanker is al decennia aan het varen en een koerswijziging zit er niet in. Begin jaren '90 had je nog het RBU, Regionaal Beraad Utrecht met een CAU-studie naar de Corridor Amsterdam-Utrecht langs de toen nog zelfstandige gemeenten Maarssen, Breukelen en Loenen. Nu ligt er een Ruimtelijk Economisch Programma REP van de Metropoolregio Utrecht (MRU) met veel aandacht voor de Snelle Vecht in Stichtse Vecht met de bundeling A2, spoorlijn en Amsterdam-Rijnkanaal. Oude wijn in nieuwe zakken. Nu komt er een doorrekening hoe alles kan worden ingepast en op het telraam staat Loenersloot als OV-knooppunt met duizenden woningen, net als het hele gebied rond station Breukelen met hoogbouw en een nieuwe wijk. Allemaal mogelijkheden, net als windmolens langs de A2. Niets is zeker, het is nog een verkenning als een tussenstap, zo is de boodschap naar de gemeenteraad, die langzaam beseft dat de trekschuit niet meer in de vaart is. Utrecht en Amsterdam zetten de koers uit. Stichtse Vecht heeft wel het voordeel dat het stevig aan tafel zit in de regio, dus is er een gerede kans op sturing en het zoeken van passende oplossingen. Dit college zet ook fors in op participatie, zeker met de jeugd, want die zien en ondervinden de gevolgen. Nog een voordeel, Stichtse Vecht heeft ook een gebied ingetekend als Langzame Vecht en daar gebeurt niets mee. En de gemeenteraad heeft altijd het laatste woord, maar dat hoor ik al sinds 1992.