Energie
De politiek buigt zich momenteel over een serieuze en vooral ingewikkelde kwestie. Wat gaat Stichtse Vecht inbrengen als verplichte bijdrage aan duurzame opwekking van stroom in regionaal verband? Niets doen is geen optie en kort door de bocht: windmolens of zonnevelden. Windmolens is een vies woord in Stichtse Vecht, maar op tientallen voetbalvelden vol zonnepanelen zit ook niemand te wachten. En ja, ik vind het ook een schrikbeeld dat het fraaie landschap zou worden ontsierd, maar wat dan? De meerderheid van de raad probeert een beetje weg te kijken en vooruitschuiven is het credo. Want er komen vast nieuwe technieken en er zijn toch ook nog alternatieven? Ik zou willen dat het waar was, maar de werkelijkheid en urgentie kloppen wel hard op de deur. En als de provincie drie keer knippert met de ogen staan er windmolens langs de A2. Stichtse Vecht wil wel wat, maar in ieder geval in een wat lager tempo, ergens rond 2050 zou welkom zijn. Er is een ontsnapping want het energie-aanbod hangt ook samen met de regionale opgave voor woningen, dus als Stichtse Vecht veel bouwt, ook voor de regio, dan hoeft het minder energie te leveren aan bijvoorbeeld de stad Utrecht. Een duivels dilemma voor de toekomst en kan een gemeenteraad met nog krap twee jaar te gaan daar wel een besluit over nemen? De inspraak moet nog op gang komen.
Daarom zou het goed zijn om in de hoogste twee klassen van de middelbare scholen in Stichtse Vecht eens rond te vragen om te weten te komen hoe jongeren die vraag naar duurzame energie kunnen en willen gaan beantwoorden. De uitkomst kan wel eens verrassend zijn en dan is er politieke durf en moed nodig om er ook wat mee te doen. Met het oog op een duurzame toekomst.