Gentleman
Ik moet vaak terugdenken aan de vele gesprekken, die ik had met oud-wethouder Eric Balemans. Zijn dood kwam toch nog onverwachts en als een schok. Ja, hij was ernstig ziek, maar ik had zeer recent nog contact en optimisme overheerste toch. Maar net als in zijn functie als wethouder: hij kon er heel wat van vinden, maar bleef altijd in zijn rol als bestuurder zonder een onvertogen woord. Ik vond hem altijd een gentleman-bestuurder met een scherp gevoel voor decorum. Sommige dingen doe je of zeg je niet als wethouder. Des de boeiender waren de gesprekken op zijn werkkamer in Goudestein. Hij was scherp in de grenzen, bevoegdheden en vooral de rolverdeling in het lokale bestuur. Kwaliteit en doeltreffendheid stonden voorop en daar konden we lang over discussiëren. Graag zelfs, maar je moest zelf wel flink wat meebrengen in de gesprekken, want aan prietpraat had Eric een grondige hekel. En ja, dat is nog steeds een kenmerk van de raad in Stichtse Vecht, maar dat liet hij in zijn beantwoording aan raadsleden nooit merken. We hebben ons daar wel eens vrolijk over gemaakt, maar ook ernstig geconstateerd dat het met de kwaliteit van het lokale bestuur zeer matig is gesteld in Stichtse Vecht. Hij was maar een huurling uit Utrecht, zoals hij zelf vaak spottend bevestigde.
Maar hij nam zijn werk zeer serieus met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Zo was zijn opmerking in een van onze vertrouwelijke gesprekken heel tekenend voor zijn plichtsbesef. Het ging over het debacle bij de belastingsamenwerking, ook een beetje zijn terrein. 'Liever een wethouder die opstapt, dan een burgemeester die wordt weggestuurd', zo was zijn stellig voornemen richting burgemeester Witteman. Dan ben je dus een gentleman-bestuurder.