Loket
Ik ben benieuwd of in de verkiezingsprogramma's ook aandacht komt voor de vergadercultuur en dan specifiek over de effectiviteit van een avondje in het Koetshuis in Breukelen. Want dat het daar nogal eens aan schort is voor iedereen duidelijk. Natuurlijk zijn er al afspraken, maar het is net als met verkeersregels, als iedereen zich er aan houdt, gebeuren er bijna geen ongelukken. Maar in de gemeenteraad zitten nogal wat politieke wegpiraten en dat bezorgt de commissievoorzitters best veel werk. Vermoeiend om alle woordvoerders in het gareel te houden en de agenda binnen de gestelde tijd af te werken.
Dat de gemeenteraad tegenwoordig als een openbaar klachtenloket wordt gebruikt voor individuele problemen is al langer een fenomeen. Aan de ene kant goed dat inwoners te allen tijde in het openbaar hun grieven kwijt kunnen, aan de ander kant wordt er soms ook klinkklare onzin verkocht vanachter de inspreekmicrofoon. Zo werkt dat nu eenmaal, maar wel kwalijk is dat de niet-getoetste uitlatingen dan ook regelmatig onderdeel worden van de beraadslagingen van de politiek onderling. Een mogelijk schrijnend geval is dan ineens belangrijker dan de hoofdlijnen van een plan of voorstel. Fracties willen ook overtoepen met hun warme sympathie voor de insprekende inwoners, want dan ben je pas goed bezig, denken ze. Niet dus, nog los van de waarheidsvinding, zit je daar niet voor. De gloedvolle betogen van raadsleden zitten dan een objectieve weging van de voors en tegens van een voorstel in de weg.
Misschien een wekelijks klaaguurtje met alleen de woordvoerders op zaterdagochtend en dan in de raad of commissie genoeg tijd voor een gewone volwassen inhoudelijke behandeling van een voorstel.