Klem
Stichtse Vecht komt letterlijk en figuurlijk klem te zitten tussen grote windturbines. Op eigen grondgebied lijkt de vierde gemeente van de regio nog de baas en gaat er geen spa de grond in voor windenergie, maar net over de grens is de invloed een stuk kleiner. Utrecht heeft andere ideeën als het gaat om de grootschalige energietransitie en daar is juist de hoop gevestigd op de windmolens. In 2014 was dat ook zo en toen haalde Stichtse Vecht de riek tevoorschijn om te dreigen, maar de verhoudingen liggen nu wel anders. Immers, we werken samen in de regio over allerlei onderwerpen en dan zijn priemende vingers en harde woorden niet altijd even verstandig. We staan niet zo sterk en zijn ook wel afhankelijk van de welwillendheid van vooral Utrecht en de provincie. En juist die provincie, met een GroenLinks-bestuur, is niet zo blij met de opstelling van Stichtse Vecht in het traject. Het wordt in hoge mate betreurd dat Stichtse Vecht niets doet met windmolens zo is het standpunt op het provinciehuis. En dan weet je dat je moet oppassen met al te stoere taal en verzet tegen plannen op een ander grondgebied. En de provincie kan ook nog altijd een locatie aanwijzen, zoals langs de A2 even voorbij Zwanenkamp of verderop bij Loenersloot. Dus is een zekere omzichtigheid geboden om niet in het strafbankje te komen, ook gezien alle andere regionale belangen en uitwerkingen, zoals met statushouders en asielzoekers. Stichtse Vecht een grote mond? Dan weten wij nog wel wat, zo zou zomaar de redenering kunnen zijn van de stad Utrecht samen met de provincie. Maar als politiek wil je ook een krachtig signaal afgeven richting de inwoners, zeker met de gemeenteraadsverkiezingen op komst. Dus zit Stichtse Vecht in een spagaat.