Gelatenheid en ergernis wisselen af
Liefdevol
Regie houden
Door Roberto Cancian
LEIDSCHE RIJN > Het jaar 2022 is begonnen en net als vorig jaar hebben veel mensen doelen, wensen en verwachtingen.
Waar een jaar terug aan het begin van het jaar de hoop werd uitgesproken dat de pandemie dan achter ons zou liggen, is er nu een soort gelatenheid bij de mensen op straat in Leidsche Rijn, Vleuten en De Meern. Dat wordt afgewisseld met onvrede en frustratie, zeker bij het zien van de gesloten terrassen en opgestapelde stoelen.
‘Ik hoop dat er in 2022 eindelijk een langetermijnvisie voor het coronaprobleem komt,’ geeft de 39-jarige Imran aan. Hij haalt in Leidsche Rijn nog snel even een boodschap, bij een van winkels die open mogen zijn, voordat hij naar huis gaat na een ‘gewone’ werkdag. Op het moment dat hij zijn persoonlijke doel wil uitspreken, nemen drie anderen net een hap van hun broodje dat ze noodgedwongen buiten opeten terwijl de wind aanwakkert. ‘Het lunchen of het eten van een broodje tussendoor, dat mis ik niet. Door het werk heb ik daar ook amper tijd voor.’
Naast het werk wil Imran graag zijn trainersdiploma UEFA C halen. ‘Die opleiding is eerder onderbroken dus dat pak ik graag weer op. Verder hoop ik dat iedereen in 2022 sportief en liefdevol naar elkaar toe is. Heb je het beter dan een ander? Maak dan de tafel wat langer in plaats van dat er een hoger hek wordt geplaatst.’
Even verderop spreekt Marjolein Rebel haar wens uit. ‘Neem de regie over je leven. Ik heb de beslissing genomen, vanuit mijn intuïtie, om ruimte te maken voor een lang gekoesterde wens. Ik hoop eind januari de opleiding tot trainer ‘Tijdsurfen’ af te ronden. Ik werk hier om de hoek bij ‘Indekerngezond’, daar hoop ik vanaf februari workshops en trainingen ‘Stressvrij werken en leven met Tijdsurfen’ te gaan geven.’ Ze geeft aan graag in het diepe te springen. ‘Daar word ik blij van omdat ik er in geloof dat mensen baat gaan hebben bij het doorleven van de zeven aanwijzingen van het ‘Tijdsurfen’. Tijd is een van de kostbaarste dingen die we hebben.’
De 23-jarige Ferry zegt even later genoeg tijd te hebben. ‘Op een dubbele manier. Ik heb tijd zat omdat het werk stilligt, maar ik heb er ook genoeg van in het algemeen. Deze tijd is klote’, flapt hij eruit. 'Je kunt niets doen, we worden zo beperkt in alles. Zelfs trainen of sporten mag niet. Wanneer houdt dit op? Heb je genoeg zo van mij want dan ga ik weer,’ zegt hij.
Een wat oudere man ziet hem wegstuiven en lacht. ‘Waar gaat dit over?’, vraagt hij. Wanneer ook hij gevraagd wordt naar zijn doelen, wensen en verwachtingen voor het komende jaar, volgt een zucht. ‘We moeten vooral blijven doorademen. We kunnen ons druk maken maar wat heeft het voor zin.’
Zo reageert iedereen anders op de situaties die zich aandienen: de één maakt er wat van en de ander wacht met smart tot alles weer 'normaal' wordt. De één grijpt zijn kansen, terwijl de ander zijn kansen juist ziet vervliegen.