Dynamiek
Het is nog even wachten op witte rook uit Goudestein, want de formatie duurt nog even. En dat is maar goed ook, want een overhaast in elkaar getimmerd coalitieakkoord kunnen we missen als kiespijn. Het zou ook niet uit te leggen zijn als je binnen een jaar weer in een politieke crisis zit en dat bijstelling van de plannen weer nodig is. Rust en stabiliteit zijn de toverwoorden de komende vier jaar. De beoogde wethouders en hun secondanten worden intensief bijgepraat over de stand van zaken en de onmogelijkheden. En het is natuurlijk ook even wennen voor de nieuwkomers. De dynamiek van een wethouderschap is uniek en op geen enkele wijze te vergelijken met een raadslidmaatschap, daar is men nu inmiddels wel achter. De oppositie mag volgende week aanschuiven, maar of dat nu een formele tussenstap is voor de bühne of dat het echt wat oplevert is nog even de vraag. Ik ben wel benieuwd naar de reacties na afloop van de 45 minuten spreektijd, maar dan wel zonder interrupties. En komt er nog een ronde langs het maatschappelijk veld en de inwoners om nog een keer de prioriteiten te checken? De eerste twee jaar gaan wel lukken, maar dan? Nu kun je alles nog verkopen en de ambities doorschuiven omdat er gewoon geen capaciteit is. Maar ergens wil je als college en raad toch ook iets voor elkaar krijgen. Misschien is straks over vier jaar in de terugblik wel de grootste prestatie van het lokaal bestuur dat ze juist niets voor elkaar hebben gekregen, maar dat er ook geen al te grote brokken zijn gemaakt. Realiteitszin zal toch voorrang moeten krijgen boven de waan van de dag en onhaalbare ambities, hoe verleidelijk ook om nu vast iets te beloven aan de inwoners. En dat geldt voor het hele bestuur van Stichtse Vecht, binnen en buiten de raadszaal.