Grip
Natuurlijk is het schrijnend als de ouderen na jarenlang hun vaste ontmoetingsplaats, zoals De Vondel, kwijt raken of moeten verkassen naar een andere locatie. De gevolgen zijn groot en eenzaamheid ligt op de loer. En ook voor de vele vrijwilligers is het een hard gelag. Als je dat niet goed uitlegt en een passend alternatief biedt krijg je onrust met bezorgde en boze ouderen en hun familie. Logisch dat dan ook naar de gemeente wordt gekeken en dat er handtekeningen worden verzameld. Toch, die commotie heeft de politiek weer aan zichzelf te danken. Het wegvallen van de sociaal belangrijke ontmoetingspunten is al even aan de gang en is vooral het gevolg van bezuinigingen en een koerswijziging van Welzijn Stichtse Vecht met meer aandacht voor de echt kwetsbaren en, ook in opdracht van de gemeente, veel voor maatschappelijke begeleiding van Statushouders. Investeren in stenen is niet meer aan de orde, aldus de nieuwe directeur. En dat is best een majeure koerswijziging, waar je als raad en geldgever wel iets van kan vinden. In de vorige raadsperiode is dat al ingezet en dus was er ook tijd genoeg geweest om daar over te praten. Maar blijkbaar vond het toenmalige college het wel best zo en ook de gemeenteraad had daar geen oog voor. Afgezien van wat schriftelijke vragen, maar dat is incidentbestrijding. En dan zijn nu ineens de rapen gaar en staat het wel op agenda met als gevolg een warrige discussie met noodverbanden. Het is wel weer een voorbeeld hoe de raad maar moeilijk en tijdig grip krijgt op problemen en zorgen onder inwoners. Iets met een paard achter de wagen. Het debat moet dus gaan over de koers van Welzijn Stichtse Vecht en of de raad zich daar in kan vinden, ook in de gevolgen. En wie betaalt, die bepaalt!