Toekomst
Na de zomer wacht de gemeenteraad direct al een discussie over een van de meest belangrijke beslissingen voor de komende 20 jaar. En toch zal de publieke tribune niet vol zitten en zal het ook niet dringen zijn voor de inspreek microfoon. De raadsleden moeten zich buigen over een heldere, maar taaie en uiterst abstracte nota over participatie en advies bij het Omgevingswet, het superbestemmingsplan waarin de toekomst van de gemeente wordt vastgelegd. In het kort komt het er op neer dat projectontwikkelaars en andere plannenmakers in bepaalde gevallen eerst de omgeving mee moeten laten praten, maar de vraag is juist hoe dat moet gebeuren en wanneer dat nodig is. En de gemeenteraad moet ook vaststellen wanneer het college zelf plannen mag goedkeuren en in welke gevallen toch de gemeenteraad nog aan bod komt. De raad in Stichtse Vecht zoekt nog steeds naar een passende rol met wel de wil dat het vooral over hoofdlijnen moet gaan. Makkelijk gezegd, maar zo moeilijk om uit te voeren. Je geeft een stukje macht en dus controle uit handen en dat is best eng en lastig. Voor de huidige raadsleden een afweging in zijn algemeenheid, maar tegelijkertijd ook een statement over het nieuwe college. Is er vertrouwen dat het college het allemaal goed zal doen en ook de raad bij belangrijke beslissingen op tijd zal informeren en betrekken voor advies? Waar ligt de grens en is die afweging wel in goede handen bij dit college? Het komt eigenlijk neer op een motie van vertrouwen of juist een motie van wantrouwen. En dat is lastig, dus ik ben wel benieuwd hoe de nieuwe gemeenteraad dit uiterst belangrijke punt gaat behandelen in de commissie en gemeenteraad, Als het belang van inwoners maar voorop staat bij de keus.