Super
De wereld rond supermarkten is schimmig en voor buitenstaanders maar moeilijk te begrijpen en te volgen. Ook gemeenten hebben eigenlijk geen grip op de vestigingen en kunnen hooguit sommige ontwikkelingen tegenhouden. In de afgelopen 35 jaar zijn daar genoeg voorbeelden van in Maarssen en Stichtse Vecht, zoals ik vaak heb opgetekend. De sluiting van de kleine LIdl onlangs in Reigerskamp was zo'n voorbeeld. De gemeente heeft daar niets mee te maken en kan daar ook niets aan doen, alle smeekbedes en wensen van inwoners ten spijt. En ergens is dat ook maar goed ook. De gemeente kan wel positief meedenken of de vestiging van een supermarkt bevorderen, zoals al jaren geleden toen de gemeente Maarssen alles uit de kast trok om in Reigerskamp weer een supermarkt te krijgen en met speciale vergunningen voor extra aanbouw van opslagruimtes de Lidl over de streep trok. De kleine buurtsuper was zo succesvol dat een grote vestiging in Maarssenbroek mogelijk was en dat ging dus ten koste van de oude vestiging in Reigerskamp. Kan allemaal, zo werkt het, maar we kunnen rustig stellen dat de Lidl ook veel te danken heeft aan de gemeente en de bewoners van Reigerskamp en omliggende wijken. En nu staat het gebouw, eigendom van Lidl, te koop en te huur. Er mag van alles volgens de discounter uit Duitsland, ook in overleg met de gemeente. Maar wat mag er niet volgens de Lidl? Juist, een andere supermarkt en dat was toch jarenlang de bestemming van het pand tot grote tevredenheid van Maarssenbroek. Het is een regelrechte schoffering door de Lidl om de trouwe klanten op voorhand een buurtsuper te ontzeggen. Wat een blamage voor zo'n groot bedrijf. Ik heb nu maar aan de gemeente gevraagd of dit allemaal zo maar kan.