Goud en zilver op WK worstelen voor tweeling Sterkenburg

UTRECHT > Na 43 jaar heeft Nederland weer een wereldkampioen worstelen bij de junioren. En dat is nog niet alles. Want er werd dit weekend ook zilver opgehaald in de Russische stad Ufa. Bij worstelclub De Halter kunnen ze hun geluk niet op.

‘Holey Shit!, “Jezus wat een oermens!”, “Kippenvel”. De appgroep van de leden van de Utrechtse worstelvereniging De Halter in Utrecht ontploft op zaterdagmiddag als Tyrone Sterkenburg de ene na de andere zege binnensleept. Vanuit de Spaanse costa’s, de file op de Route du Soleil of gewoon thuis op de bank: vanuit alle hoeken van Europa volgden de leden van De Halter de livestream van United World Wrestling. Want dit wilde niemand missen.

Dat de tweeling Sterkenburg kan worstelen (ook Tyrones tweelingbroer Marcel worstelt op het hoogste niveau) wisten ze al bij de Halter. Maar wat er vandaag gebeurde, was toch wel heel bijzonder. Een Amerikaan, een Kazach, een Oekraïner en een worstelaar uit Azerbaijan: Tyrone is ze op het WK Junioren Grieks-Romeins in de klasse tot 87 kilo allemaal de baas. In de finale mag hij het opnemen tegen een Rus. Helaas, deze blijkt een maatje te groot, maar ze zijn bij De Halter niet minder trots op het zilver dat de Hilversummer in de wacht heeft gesleept.

Ook broer Marcel betreedt dit weekend de worstelmat. En ook Marcel- die worstelt in de klasse tot 82 kilo - vecht zich naar een finaleplaats door winst van een Pool, een Iraniër (de wereldkampioen van 2019), Rus (de regerend Europees kampioen) en een Oekraïner. En wat gisteren bij zijn broer niet lukte, gebeurt vandaag wel: na een zinderende partij, die de eerste helft gelijk op gaat, doet Marcel wat in 1978 voor het laatst gebeurde toen Frans Jansen wereldkampioen werd bij de junioren: hij pakt het goud. Hij kijkt nog wat verbouwereerd, lijkt het zelf nog nauwelijks te geloven. Bij gebrek aan een vlag gooit trainer Mariusz Gicewisz Marcel in een soepele beweging over zijn schouder en maken ze samen een ereronde door de worstelarena.

Ook Erwin Goris, die zelf brons behaalde op het WK in 1979 en tegenwoordig voorzitter is van de club, kan zijn geluk niet op. “Na 43 jaar heeft Nederland weer een Wereldkampioen. En dan nog wel een van De Halter. En het valt ook nog eens samen met ons 100 jarig bestaan!” Volgens voorzitter Goris is het een belangrijke stap in de ontwikkeling voor de worstelsport. “We zijn een kleine sport in Nederland, het worstelen is in landen als Rusland, de VS en Iran heel groot. Wij moeten het als bond op eigen kracht doen, grote sponsorcontracten hebben we niet, de club draait op vrijwilligers. Als je dan in staat bent om zowel breedtesport, als talentontwikkeling te organiseren, is dat heel bijzonder. De prestatie van de jongens helpt om de sport meer bekendheid te geven bij het grote publiek. Voor de toekomst van de sport is dat heel belangrijk”.

Het regent felicitaties op social media, waarbij ook de Poolse worstelbond een feestje viert. Want ‘hun’ bondscoach Mariusz Gicewisz, die de Nederlandse worstelaars traint en coacht, heeft een belangrijke rol in het succes van de broers. Volgens Goris is de juiste expertise op dit niveau cruciaal. “We zijn enorm blij met toptrainers uit worstelnaties als Polen, en Iran, die ons talent helpen zich te verder ontwikkelen.” Marcel is het daar helemaal mee eens. “Niet normaal zoveel tijd als Mariusz in ons heeft geïnvesteerd de afgelopen jaren. Daar zijn mijn broer en ik hem heel dankbaar voor.”

Voor Tokyo wisten de broers zich niet te kwalificeren, maar Parijs, waar in 2024 de spelen worden gehouden, is in zicht. De fans hebben het al besloten: over drie jaar vieren ze vakantie in Frankrijk. Want dit willen ze niet missen!