Ontslag om een “kleinigheidje”

Er zijn zaken bekend waarin een werknemer terecht op staande voet werd ontslagen vanwege het  ontvreemden van goederen met een zeer geringe waarde. Dit noemen we ook wel bagateldelicten. Ik zal hieronder drie van dergelijke zaken kort aan de orde stellen. We moeten daarbij voor ogen houden dat, indien een rechter van oordeel is dat het ontslag op staande voet terecht is geweest, de werknemer in kwestie geen WW-uitkering zal ontvangen.

Een medewerkster van een supermarkt was de afgelopen jaren al een paar keer gewaarschuwd in verband met het overtreden van interne regels, die waren vastgelegd in een personeelsreglement. Op een gegeven moment maakte ze het zo bont dat zij nota bene (en ik verzin het niet) kaaskruimels van de kaasbroodjes die werden verkocht opspaarde en meenam naar huis om ze daar op te eten. Hiervoor kreeg ze de zoveelste waarschuwing, maar dit keer wel de laatste. Bij een steekproefsgewijze controle aan het einde van een werkdag werd een pak Optimel die net over de datum was (en dus toch zou worden weggegooid) aangetroffen. Ook had ze een bakje met een restant van een zalmsalade bij zich dat was overgebleven na een personeelsbarbecue. Vervolgens werd ze op staande voet ontslagen. De rechter oordeelde in de procedure die volgde dat het ontslag op staande voet terecht was gegeven, waarbij ook nog het nodige gewicht werd toegekend aan de eerdere waarschuwingen.

Niet zolang geleden was er een zaak van een werkneemster in dienst bij een drogisterij, die de instructie had gekregen van haar werkgever om gratis testers van Nivea weg te geven aan klanten die in de winkel minimaal €10,- hadden besteed. Op een gegeven moment had de werkneemster in kwestie een gratis tester gepakt en de Niveacrème op haar gezicht gesmeerd. Dit werd gezien door haar manager, die dezelfde middag nog een gesprek met haar had, waarbij de werkneemster toegaf het product te hebben gebruikt. Om een lang verhaal kort te houden: ze werd ontslagen op staande voet. De rechter liet ook dit ontslag op staande voet in stand. 

En zo zijn er nog veel meer voorbeelden uit de praktijk te geven van een ontslag op staande voet wegens een bagateldelict. Wat wel opvalt in die zaken is dat ze bijna allemaal gemeen hebben dat hun werkgevers gedragsregels hanteren (neergelegd in bijvoorbeeld een personeelsreglement) waaruit blijkt dat het in alle gevallen verboden is goederen uit de winkel mee te nemen zonder te betalen. Verder hebben die werkgevers vaak gemeen dat ze in dergelijke gevallen een ‘zero tolerance’ beleid voeren. Dat het om zaken gaat met een geringe waarde doet niet ter zake, zo wordt dan geoordeeld. Echter, rechters moeten in dergelijke zaken ook andere omstandigheden, waaronder de persoonlijke omstandigheden van de werknemer, meewegen alvorens tot een oordeel te komen. Denk hierbij aan de duur van het dienstverband, het functioneren van de werknemer, de gevolgen van het ontslag voor die werknemer etc. etc.

Soms pakt het toch goed uit voor de werknemer. In dit geval had de werknemer in de winkel waar hij werkte boodschappen gedaan (en gewoon betaald), maar aan het einde van de dag een plastic tasje van 3 cent gepakt om zijn boodschappen daarin te doen. Dat tasje betaalde hij echter niet. Zijn werkgever ontsloeg hem op staande voet. Ook deze werkgever hanteerde strakke gedragsregels en voerde een zero tolerance beleid. De rechter stelde in die zaak allereerst vast dat de werknemer in strijd met de geldende regels had gehandeld. De rechter woog echter wel mee dat het tasje maar 3 cent waard was en daarmee een vrijwel waardeloos voorwerp was. Verder woog de rechter de persoonlijke omstandigheden van de werknemer mee: de werknemer had een periode van werkloosheid achter de rug, zat in de schuldsanering en had eindelijk zijn leven weer een beetje op de rit. De rechter vond hier dat de werkgever had moeten kiezen voor een andere (disciplinaire) maatregel, zoals een formele waarschuwing. In die zaak vond de rechter dus dat het ontslag op staande voet niet terecht was gegeven.

Heeft u vragen over ontslag, neem gerust contact met mij op.

mr. R.  van den Brink (advocaat en MfN Registermediator)

SBM Advocaten I Middenburcht 136 I 3452 MR Vleuten (Utrecht)
T: 030-7555383 I E: leidscherijn@sbmadvocaten.nl I W: www.sbmadvocaten.nl