Nog zeeën van tijd, toch? Gezien: Zaterdag 13 april In de Schakel, Vleuten..
Lezersnieuws IngezondenDe Hangouderen zien de ene na de andere golf op zich afkomen. De waterstanden stijgen. Wat te doen? We hebben het water toch altijd kunnen weerstaan? Sterker nog, kunnen verslaan? Wat zeg ik? God schiep de wereld maar wij Hollanders wij maakten Nederland zelf.
In het verteltheater vragen de 60+ acteurs zich af: Tijd voor actie of loopt ‘t wel weer los? Hoe erg gaat ‘t worden? Hoe hebben we dit voorheen aangepakt? De flessenpost met toekomstwensen van het publiek ligt waarschuwend aan hun voeten. Maar de Hangouderen zouden de Hangouderen niet zijn als ze niet eerst the sunny side opzoeken.
2074 in t Utrechtse stadscentrum: badgasten nemen nog eens een duik voor rondje zwemmen rondom de Domtoren, of spreiden hun badla ken met BEZET op de boulevard. Daar pikt een onderzeeër een groepje toeristen op voor een sightseeïng in Amsterdam. “En hieronder, dames en heren, ziet u de Albert Cuypmarkt waar alleen nog de vissen hun eten halen” Want ook hier: het enige wat nog boven water steekt is het topje van de Westertoren. Maar zo te zien past de mens zich snel aan.
Toch kriebelt t: terug in het heden vraagt een oma zich na een dagje met de kleinkinderen af: ”In 2074 als ik er zelf niet meer ben, zullen zij als opa of oma net zo fijn met hún kleinkinderen kunnen spelen?”
We worden meegenomen in een zoektocht. Springen van t verleden met echte, stoere mensenkracht die ons redt van watersnood, naar een digitale toekomst vol robothulpjes. Ze helpen ja, maar moeten opgeladen en opgewonden worden en reageren eigenlijk nooit helemaal adequaat. De Hangouderen gaan op zoek naar een antwoord op kwesties die we vijftig jaar geleden in het Rapport van Rome konden lezen, maar die we nu echt kunnen waarnemen.
Daarbij valt genoeg te lachen: “Jongens, iedereen doet er toch wat aan? Nou ja, ieder op zijn heel eigen, speciale manier dan.” Maar de ernst wordt ook niet uit de weg gegaan. Gaan we t zo redden? Met alles door de vingers zien of nog erger met oogkleppen op? Kunnen we ons misschien optrekken aan ons krachtdadig optreden in vroeger tijden?
In de tussentijd is de flessenpost vol wensen netjes in het gelid gezet. Er wordt nog eens een wensbrief geopend. Wat er in staat blijft in de lucht hangen… De Hangouderen laten je vrij om je eigen invulling te geven. Zelf voelde ik de boodschap: Wie iets wenst, verlangt een uitkomst. Wie iets wil, is ook bereid de weg ernaar toe te gaan. Of zoals een van de acteurs het zei: vroeger was ik tegen dienstplicht, zoals iedereen. Nu zeg ik: vechten we of weigeren we dienst?
Nog te zien: 26 april 19.30 De Schalm en 5 mei 15.00 CultuurCampus. Bel voor tickets à 7,50 ma–vrij van 17.00-18.00 uur: 06-26019345 of 06-44221157 of mail naar dehangouderen@gmail.com;
