Pim Vossestein stopt na 30 jaar als scheidsrechter: ‘Ik heb één keer een speler geslagen’

Door Ryan Poll

NIEUWER TER AA > Kleine overtredingen ziet hij door de vingers. En vloek je op het veld? Dan legt hij de wedstrijd gewoon stil. Pim Vossestein (61) is misschien wel de markantste scheidsrechter van Stichtse Vecht en omgeving Na dertig jaar stopt de arbiter van o.s.v. NiTA ermee. ‘Mijn eerste wedstrijd floot ik op laarzen.’

Voor de laatste keer trekt Pim Vossestein deze zaterdag zijn tenue aan. Nog één keer vlammen en dan hangt hij de scheidsrechtersfluit aan de wilgen. Op het programma een mooi affiche: het tweede elftal van de club uit Nieuwer Ter Aa speelt een onderling duel tegen het derde. Altijd spannend en vol strijd. ‘Leuk om al die gasten nog een keer te zien. Veel spelers fluit ik al vanaf de jeugd. Die ken ik door en door. Ik weet precies wie de boefjes zijn’, zegt Pim Vossestein, die dertig jaar geleden stomtoevallig in het scheidsrechtersvak rolde.

‘Ik had net de lijnen op het veld getrokken, toen iemand wat gehaast op mij kwam afgestapt. Er bleek geen scheidsrechter te zijn voor het komende duel. Of ik even een wedstrijdje wilde fluiten. Ik dacht: dat kan ik helemaal niet, dat is niets voor mij. Uiteindelijk heb ik het toch maar gedaan. Op mijn laarzen, want ik had niets anders bij me.’ De eerste wedstrijd als arbiter beviel zo goed dat hij het is blijven doen. ‘Bijna iedere zaterdag. Soms floot ik drie potjes achter elkaar.’

Of hij het fluiten gaat missen? ‘Nee. Het is gewoon mooi geweest. Nu kan ik zelf nog beslissen wanneer ik stop. Over twee jaar kan ik het misschien niet meer belopen en ben ik zo slecht geworden dat ze me wegsturen. Dat wil ik voorkomen.’

Voorzitter Bram Griffioen van NiTA typeert Pim Vossestein als een eigenzinnige leidsman, met een bijzondere manier van fluiten. ‘Hij laat lekker doorvoetballen. Kleine overtredingen, daar fluit hij niet voor. Ik vergelijk Pim een beetje met de bekende eredivisiescheidsrechter Bas Nijhuis. Die doet dat ook altijd.’
Van scheldpartijen is de ervaren arbiter niet gediend. ‘Wordt er gevloekt tegen hem? Dan waarschuwt hij direct. Helpt dat niet, dan geeft hij een kaart of legt hij de wedstrijd stil.’

In de drie decennia dat Pim Vossestein op het veld staat, heeft hij van alles meegemaakt. Opstootjes, harde overtredingen, mooie doelpunten en uitbundig gejuich van toeschouwers.
Het meest opmerkelijke moment in zijn carrière is die ene keer dat hij zelf over de schreef ging tegen een speler. ‘Ik had hem net een rode kaart gegeven, toen ik het gevoel kreeg dat hij mij in m’n rug wilde aanvallen. Toen heb ik me razendsnel omgedraaid en hem een klap verkocht. Dat had ik natuurlijk niet mogen doen. Na afloop hebben we het als twee volwassen mannen uitgepraat. Zand erover, klaar.’

Terug naar de afscheidswedstrijd van Pim. Een kwartier voor tijd wordt hij gewisseld en zijn er bloemen. ‘Dat is ook wat. Mag ik m’n laatste duel niet eens afmaken. Dan maar een biertje’, zegt de clubman met een glimlach.